Laatste treinetappe

Onze 2e dag in Mongolie begint met een bezoek aan het Gandanklooster, een enorm tempelcomplex waar nog een stel oude monniken wonen. Het was er enorm druk en dat bleek te zijn omdat de Dalai Lama daar verwacht werd. Dus ook maar aangesloten bij de rij wachtenden. Uiteindelijk heeft Anton het meeste van het complex gezien, want Ruud, Marianne en Ineke hebben gewacht op de Dalai Lama. Er was een tempel met een enorm boeddha-beeld van zo'n 36m. hoog, gebedsmolens en gertenten waar kinderen werden onderwezen in het opzeggen van mantra's. Uiteindelijk kwam om 11 uur de Dalai Lama voorbij flitsen, omgeven door veel veiligheidsmensen en politie. Wel een belevenis. Daarna brachten we een bezoek aan het Cultuur Historisch Museum, een prachtig mooi opgezet museum. Het vertelde de geschiedenis van Mongolie van de Hunnen tot het heden.
Na een heerlijke lunch en een uur shoppen in de State Department Store zijn we met de bus naar het 80 km. verder gelegen Terelj National Park gereden. We krijgen een tent toegewezen. Het interieur was erg kleurrijk, bedden, banken en de dakspanten waren oranje geschilderd. Prachtig om te zien, alleen waren de bedden erg hard. Een schitterende plek waar we veel foto's hebben gemaakt van de natuur en de uitzichten. 's Avonds zijn we met de gids gaan wandelen en hebben we een bezoek gebracht aan een oorpronkelijk dorpje en werden we bij mensen thuis in de gertent uitgenodigd om zelfgemaakte Yoghurt te eten. Een enorme belevenis: zeer eenvoudig, maar wel voorzien van KTV, diepvries en een altaartje in de tent.
De volgende ochtend weer vroeg op en naar Ulaan Bataar voor het laatste deel van de treinreis. Die ging voor een groot deel door de Gobi-woestijn, dor, heel veel zand wat ook door de kieren van de ramen naar binnen kwam. Om kwart over acht waren we bij de Mongoolse grens en om half 11 in China. Daar worden de wagons met ons erin opgetakeld om van onderstel te wisselen. Het spoor in Mongolie is iets breder dan in China. Om ongeveer half 2 in de nacht konden we weer verder. Het was erg warm, donker, en zeer vermoeiend. Kortom we hadden het wel gehad. Snel gaan slapen en de volgende ochtend zijn we al een goed deel in China. De omgeving wordt steeds groener en de bergen komen er aan. Rond 12 uur krijgen we voor het eerst de Chinese muur te zien, iedereen in extase natuurlijk. Om half 3 komen we aan in Beijing en is er een eind gekomen aan meer dan 7000 km. treinen. Ruud en Marianne kennen de stad niet meer terug, zo veranderd is alles. Heel veel nieuwbouw, grote flats, de Hutungs zijn voor een groot deel weg en alles wordt opgeknapt (zal wel voor de Olympische Spelen zijn).
's Avonds gaan we naar het Plein van de Hemelse Vrede en de ingang van de Verboden Stad, wat een indrukwekkend gezicht. Volgende keer meer daarover. Na een heerlijke Japanse (!) maaltijd nemen we een taxi (ongeveer 1 euro voor een ritje) terug naar het hotel.
Ons volgende bericht zal het laatste zijn uit China!